| 1 Mając więc te obietnice, drodzy umiłowani, pozwólmy się nam oczyścić z wszelkiego brudu ciała i ducha, doskonaląc świętość w bojaźni Boga. | 1 Having therefore these promises, dearly beloved, let us cleanse ourselves from all filthiness of the flesh and spirit, perfecting holiness in the fear of God. |
| 2 Przyjmijcie nas; nie skrzywdziliśmy żadnego człowieka, nie zepsuliśmy żadnego człowieka, nie oszukaliśmy żadnego człowieka. | 2 Receive us; we have wronged no man, we have corrupted no man, we have defrauded no man. |
| 3 Nie mówię tego, aby was potępiać: bo powiedziałem wcześniej, że jesteście w naszych sercach, aby umrzeć i żyć z wami. | 3 I speak not this to condemn you: for I have said before, that ye are in our hearts to die and live with you. |
| 4 Wielka jest moja śmiałość mowy do was, wielka jest moja chwała z was: Jestem pełen pociechy, jestem bardzo radosny we wszelkiej naszej trybulacji. | 4 Great is my boldness of speech toward you, great is my glorying of you: I am filled with comfort, I am exceeding joyful in all our tribulation. |
| 5 Bowiem gdy przybyliśmy do Macedonii, nasze ciało nie zaznało odpoczynku, lecz byliśmy trwożeni ze wszystkich stron; na zewnątrz były walki, wewnątrz były obawy. | 5 For, when we were come into Macedonia, our flesh had no rest, but we were troubled on every side; without were fightings, within were fears. |
| 6 Niemniej jednak Bóg, który pociesza tych, którzy są powaleni, pocieszył nas przez przyjście Tytusa; | 6 Nevertheless God, that comforteth those that are cast down, comforted us by the coming of Titus; |
| 7 I nie tylko przez jego przyjście, ale przez pocieszenie, którym go pocieszono w was, kiedy powiedział nam o waszej szczerej tęsknocie, waszej żałobie, waszym żarliwym umyśle wobec mnie; tak że jeszcze bardziej się uradowałem. | 7 And not by his coming only, but by the consolation wherewith he was comforted in you, when he told us your earnest desire, your mourning, your fervent mind toward me; so that I rejoiced the more. |
| 8 Bo chociaż sprawiłem wam smutek listem, nie żałuję, chociaż żałowałem: bo spostrzegam, że ten sam list sprawił wam smutek, choćby tylko na pewien czas. | 8 For though I made you sorry with a letter, I do not repent, though I did repent: for I perceive that the same epistle hath made you sorry, though it were but for a season. |
| 9 A teraz raduję się nie z tego, że się smuciliście, ale że smuciliście się na skruchę: bo smuciliście się na sposób pobożny, żebyście nie ponieśli szkody przez nas w niczym. | 9 Now I rejoice, not that ye were made sorry, but that ye sorrowed to repentance: for ye were made sorry after a godly manner, that ye might receive damage by us in nothing. |
| 10 Bo pobożny smutek wyrabia skruchę do zbawienia aby nie żałować: lecz smutek świata wyrabia śmierć. | 10 For godly sorrow worketh repentance to salvation not to be repented of: but the sorrow of the world worketh death. |
| 11 Bo oto ta sama rzecz, że smuciliście się na sposób pobożny, jaką pilność urobiła w was, zaiste, jakie oczyszczenie samych siebie, zaiste, jakie oburzenie, zaiste, jaki strach, zaiste, jakie żarliwe pragnienie, zaiste, jaką gorliwość, zaiste, jaką zemstę! We wszystkich rzeczach potwierdziliście się czyści w tej sprawie. | 11 For behold this selfsame thing, that ye sorrowed after a godly sort, what carefulness it wrought in you, yea, what clearing of yourselves, yea, what indignation, yea, what fear, yea, what vehement desire, yea, what zeal, yea, what revenge! In all things ye have approved yourselves to be clear in this matter. |
| 12 Dlatego też, chociaż pisałem do was, nie uczyniłem tego ze względu na tego, który wyrządził zło, ani ze względu na tego, który doznał zła, lecz aby nasza troska o was okazała się wam w oczach Boga. | 12 Wherefore, though I wrote unto you, I did it not for his cause that had done the wrong, nor for his cause that suffered wrong, but that our care for you in the sight of God might appear unto you. |
| 13 Dlatego zostaliśmy pocieszeni w waszym pocieszeniu: zaiste, a jeszcze bardziej cieszyliśmy się z radości Tytusa, ponieważ jego duch został pokrzepiony przez was wszystkich. | 13 Therefore we were comforted in your comfort: yea, and exceedingly the more joyed we for the joy of Titus, because his spirit was refreshed by you all. |
| 14 Bo jeśli w czymś chlubiłem się wami przed nim, nie jestem zawstydzony; ale jak mówiliśmy wam wszystkie rzeczy w prawdzie, tak i nasze chlubienie się, które uczyniłem przed Tytusem, okazało się prawdą. | 14 For if I have boasted any thing to him of you, I am not ashamed; but as we spake all things to you in truth, even so our boasting, which I made before Titus, is found a truth. |
| 15 A jego wewnętrzne uczucie jest bardziej obfite wobec was, kiedy pamięta posłuszeństwo was wszystkich, jak z bojaźnią i drżeniem przyjęliście go. | 15 And his inward affection is more abundant toward you, whilst he remembereth the obedience of you all, how with fear and trembling ye received him. |
| 16 Raduję się więc, że mam w was pewność we wszystkich rzeczach. | 16 I rejoice therefore that I have confidence in you in all things. |