| 1 Dlatego, gdy nie mogliśmy już dłużej się powstrzymywać, uznaliśmy, że dobrze będzie, jeśli zostaniemy w Atenach sami; | 1 Wherefore when we could no longer forbear, we thought it good to be left at Athens alone; |
| 2 I posłaliśmy Tymoteusza, naszego brata, i ministranta Boga, i naszego współpracownika w ewangelii Chrystusa, aby was utwierdził, i dodał wam otuchy w kwestii waszej wiary: | 2 And sent Timotheus, our brother, and minister of God, and our fellowlabourer in the gospel of Christ, to establish you, and to comfort you concerning your faith: |
| 3 Aby żaden człowiek się nie zachwiał przez te udręki: bo sami wiecie, że do tego zostaliśmy wyznaczeni. | 3 That no man should be moved by these afflictions: for yourselves know that we are appointed thereunto. |
| 4 Bo zaprawdę, gdy byliśmy z wami, powiedzieliśmy wam wcześniej, że będziemy cierpieć trybulację; tak jak się spełniło, a wiecie. | 4 For verily, when we were with you, we told you before that we should suffer tribulation; even as it came to pass, and ye know. |
| 5 Z tego powodu, gdy nie mogłem już dłużej się powstrzymywać, posłałem, aby rozeznał się w waszej wierze, aby w jakiś sposób kusiciel was nie skusił, a nasza praca nie okazała się daremna. | 5 For this cause, when I could no longer forbear, I sent to know your faith, lest by some means the tempter have tempted you, and our labour be in vain. |
| 6 Ale teraz, gdy Tymoteusz przyszedł od was do nas, i przyniósł nam dobrą nowinę o waszej wierze i miłości, i że zawsze dobrze o nas wspominacie, pragnąc bardzo nas widzieć, jak i my was: | 6 But now when Timotheus came from you unto us, and brought us good tidings of your faith and charity, and that ye have good remembrance of us always, desiring greatly to see us, as we also to see you: |
| 7 Dlatego, bracia, przez waszą wiarę zostaliśmy pocieszeni we wszelkiej naszej udręce i utrapieniu: | 7 Therefore, brethren, we were comforted over you in all our affliction and distress by your faith: |
| 8 Bowiem teraz żyjemy, jeśli wy trwacie w Panu. | 8 For now we live, if ye stand fast in the Lord. |
| 9 Bo jakie dziękczynienie możemy znowu złożyć Bogu za was, za całą radość, jakiej z powodu was doznajemy przed naszym Bogiem; | 9 For what thanks can we render to God again for you, for all the joy wherewith we joy for your sakes before our God; |
| 10 Nocą i dniem modląc się niezmiernie, abyśmy mogli ujrzeć waszą twarz, i udoskonalić to, czego brakuje w waszej wierze? | 10 Night and day praying exceedingly that we might see your face, and might perfect that which is lacking in your faith? |
| 11 A sam Bóg i nasz Ojciec, i nasz Pan Jezus Chrystus, kieruje naszą drogę do was. | 11 Now God himself and our Father, and our Lord Jesus Christ, direct our way unto you. |
| 12 A Pan niech sprawi, abyście wzrastali i obfitowali w miłości jedni ku drugim, i ku wszystkim ludziom, tak jak my ku wam: | 12 And the Lord make you to increase and abound in love one toward another, and toward all men, even as we do toward you: |
| 13 Aby do końca utwierdził serca wasze nienaganne w świętości przed Bogiem, naszym Ojcem, podczas przyjścia naszego Pana Jezusa Chrystusa ze wszystkimi jego świętymi. | 13 To the end he may stablish your hearts unblameable in holiness before God, even our Father, at the coming of our Lord Jesus Christ with all his saints. |