| 1 Dlatego wychodząc z podstawowej nauki Chrystusa, idźmy dalej ku doskonałości; nie kładąc ponownie fundamentu skruchy od martwych uczynków, i z wiary ku Bogu, | 1 Therefore leaving the principles of the doctrine of Christ, let us go on unto perfection; not laying again the foundation of repentance from dead works, and of faith toward God, |
| 2 Z nauki chrztów, i z nakładania rąk, i ze zmartwychwstania umarłych, i z sądu wiecznego. | 2 Of the doctrine of baptisms, and of laying on of hands, and of resurrection of the dead, and of eternal judgment. |
| 3 I to uczynimy, jeśli Bóg pozwoli. | 3 And this will we do, if God permit. |
| 4 Bowiem jest to niemożliwe dla tych, którzy raz zostali oświeceni, i zakosztowali z niebiańskiego daru, i zostali uczynieni uczestnikami Ducha Świętego, | 4 For it is impossible for those who were once enlightened, and have tasted of the heavenly gift, and were made partakers of the Holy Ghost, |
| 5 I zakosztowali dobrego słowa Boga, i mocy przyszłego świata, | 5 And have tasted the good word of God, and the powers of the world to come, |
| 6 Jeśli odpadną, aby ich znowu odnowić ku skrusze; widząc, że krzyżują sobie Syna Boga na nowo, i wystawiają go na jawną hańbę. | 6 If they shall fall away, to renew them again unto repentance; seeing they crucify to themselves the Son of God afresh, and put him to an open shame. |
| 7 Bo ziemia, która pije w deszczu, który często na nią przychodzi, i rodzi zioła odpowiednie dla tych, przez których jest ubierana, otrzymuje błogosławieństwo od Boga: | 7 For the earth which drinketh in the rain that cometh oft upon it, and bringeth forth herbs meet for them by whom it is dressed, receiveth blessing from God: |
| 8 Lecz ta, co rodzi ciernie i osty, jest odrzucona i bliska ku przekleństwu; której końcem jest spalenie. | 8 But that which beareth thorns and briers is rejected, and is nigh unto cursing; whose end is to be burned. |
| 9 Ale, umiłowani, jesteśmy co do was przekonani o lepszych rzeczach, i o rzeczach towarzyszących zbawieniu, chociaż tak mówimy. | 9 But, beloved, we are persuaded better things of you, and things that accompany salvation, though we thus speak. |
| 10 Bowiem Bóg nie jest niesprawiedliwy, aby zapomniał o waszym dziele i trudzie miłości, którą okazaliście wobec jego imienia, w tym, że ministrowaliście świętym i rzeczywiście ministrujecie. | 10 For God is not unrighteous to forget your work and labour of love, which ye have shewed toward his name, in that ye have ministered to the saints, and do minister. |
| 11 I pragniemy, aby każdy z was okazywał taką samą pilność do pełnego zapewnienia nadziei aż do końca: | 11 And we desire that every one of you do shew the same diligence to the full assurance of hope unto the end: |
| 12 Abyście nie byli gnuśnymi, ale naśladowcami tych, którzy poprzez wiarę i cierpliwość dziedziczą obietnice. | 12 That ye be not slothful, but followers of them who through faith and patience inherit the promises. |
| 13 Bowiem kiedy Bóg złożył obietnicę Abrahamowi, ponieważ nie mógł przysiąc na większego, przysiągł na samego siebie, | 13 For when God made promise to Abraham, because he could swear by no greater, he sware by himself, |
| 14 Mówiąc, Z pewnością błogosławiąc, błogosławić ci będę, a pomnażając, ciebie pomnożę. | 14 Saying, Surely blessing I will bless thee, and multiplying I will multiply thee. |
| 15 I tak, po tym jak cierpliwie wytrwał, otrzymał obietnicę. | 15 And so, after he had patiently endured, he obtained the promise. |
| 16 Bowiem ludzie prawdziwie przysięgają na większego: a przysięga dla potwierdzenia jest dla nich końcem wszelkich sporów. | 16 For men verily swear by the greater: and an oath for confirmation is to them an end of all strife. |
| 17 Przy czym Bóg, chcąc obficiej pokazać dziedzicom obietnicy niezmienność swej rady, potwierdził to przez przysięgę: | 17 Wherein God, willing more abundantly to shew unto the heirs of promise the immutability of his counsel, confirmed it by an oath: |
| 18 Abyśmy przez dwie niezmienne rzeczy, w których niemożliwe było, aby Bóg kłamał, mogli mieć silną pociechę, którzy uciekliśmy do schronienia, aby trzymać się nadziei, która jest przed nami: | 18 That by two immutable things, in which it was impossible for God to lie, we might have a strong consolation, who have fled for refuge to lay hold upon the hope set before us: |
| 19 Którą nadzieję mamy jako kotwicę duszy, zarówno pewną i stałą, i która wchodzi w to, co jest wewnątrz zasłony; | 19 Which hope we have as an anchor of the soul, both sure and stedfast, and which entereth into that within the veil; |
| 20 Dokąd wszedł dla nas przewodnik, właśnie Jezus, ustanowiony najwyższym kapłanem na wieki według porządku Melchizedeka. | 20 Whither the forerunner is for us entered, even Jesus, made an high priest for ever after the order of Melchisedec. |