| 1 Bo sami wiecie, bracia, że nasze przybycie do was nie było na próżno: | 1 For yourselves, brethren, know our entrance in unto you, that it was not in vain: |
| 2 Lecz nawet po tym, jak cierpieliśmy wcześniej i byliśmy haniebnie nękani, jak wiecie, w Filippi, byliśmy odważni w naszym Bogu, aby głosić wam ewangelię Boga z wielkim sporem. | 2 But even after that we had suffered before, and were shamefully entreated, as ye know, at Philippi, we were bold in our God to speak unto you the gospel of God with much contention. |
| 3 Bowiem nasze pouczenie nie wzięło się z fałszu, ani z nieczystości, ani z podstępu: | 3 For our exhortation was not of deceit, nor of uncleanness, nor in guile: |
| 4 Lecz tak jak zostaliśmy dopuszczeni przez Boga być powierzonymi ewangelii, tak mówimy; nie jako ludziom się podobając, ale Bogu, który sprawdza nasze serca. | 4 But as we were allowed of God to be put in trust with the gospel, even so we speak; not as pleasing men, but God, which trieth our hearts. |
| 5 Bo nigdy nie używaliśmy pochlebnych słów, jak wiecie, ani szaty chciwości; Bóg jest świadkiem: | 5 For neither at any time used we flattering words, as ye know, nor a cloke of covetousness; God is witness: |
| 6 Ani nie szukaliśmy chwały u ludzi, ani u was, ani nawet u innych, gdy mogliśmy być dla was uciążliwi, jak apostołowie Chrystusa. | 6 Nor of men sought we glory, neither of you, nor yet of others, when we might have been burdensome, as the apostles of Christ. |
| 7 Jednak byliśmy łagodni wśród was, nawet jak karmicielka troszcząca się o swoje dzieci: | 7 But we were gentle among you, even as a nurse cherisheth her children: |
| 8 Tak więc będąc życzliwymi wobec was, byliśmy chętni przekazać wam, nie tylko ewangelię Boga, ale także nasze własne dusze, ponieważ byliście nam drodzy. | 8 So being affectionately desirous of you, we were willing to have imparted unto you, not the gospel of God only, but also our own souls, because ye were dear unto us. |
| 9 Bowiem pamiętacie, bracia, naszą pracę i trud: bo pracując nocą i dniem, ponieważ nie chcieliśmy być obciążeniem dla nikogo z was, głosiliśmy wam ewangelię Boga. | 9 For ye remember, brethren, our labour and travail: for labouring night and day, because we would not be chargeable unto any of you, we preached unto you the gospel of God. |
| 10 Wy jesteście świadkami, a także Bóg, jak święcie, i sprawiedliwie, i nienagannie zachowywaliśmy się pośród was, którzy wierzycie: | 10 Ye are witnesses, and God also, how holily and justly and unblameably we behaved ourselves among you that believe: |
| 11 Jakże wiecie, jak zachęcaliśmy i pocieszaliśmy, i upewnialiśmy każdego z was, jak ojciec swoje dzieci, | 11 As ye know how we exhorted and comforted and charged every one of you, as a father doth his children, |
| 12 Abyście chodzili godnie wobec Boga, który was powołał ku swemu królestwu i chwale. | 12 That ye would walk worthy of God, who hath called you unto his kingdom and glory. |
| 13 Z tego też powodu nieustannie dziękujemy Bogu, ponieważ, gdy przyjęliście słowo Boga, które od nas usłyszeliście, przyjęliście je nie jak słowo ludzkie, ale jak jest w prawdzie, słowo Boga, które skutecznie działa także w was, którzy wierzycie. | 13 For this cause also thank we God without ceasing, because, when ye received the word of God which ye heard of us, ye received it not as the word of men, but as it is in truth, the word of God, which effectually worketh also in you that believe. |
| 14 Bo wy, bracia, staliście się naśladowcami kościołów Boga, które są w Judei w Chrystusie Jezusie: bo i wy wycierpieliście podobne rzeczy od swoich rodaków, tak jak i oni od Żydów: | 14 For ye, brethren, became followers of the churches of God which in Judaea are in Christ Jesus: for ye also have suffered like things of your own countrymen, even as they have of the Jews: |
| 15 Którzy zarówno zabili Pana Jezusa, i swoich własnych proroków, i prześladowali nas; a oni nie podobają się Bogu, i są przeciwni wszystkim ludziom: | 15 Who both killed the Lord Jesus, and their own prophets, and have persecuted us; and they please not God, and are contrary to all men: |
| 16 Zabraniając nam mówić do Gojów, żeby mogli być zbawieni, aby zawsze dopełniali swoje grzechy: bo gniew przychodzi na nich aż do końca. | 16 Forbidding us to speak to the Gentiles that they might be saved, to fill up their sins alway: for the wrath is come upon them to the uttermost. |
| 17 Zaś my, bracia, będąc oddaleni od was na krótki czas w obecności, nie w sercu, staraliśmy się tym obficiej zobaczyć wasze twarze z wielkim pragnieniem. | 17 But we, brethren, being taken from you for a short time in presence, not in heart, endeavoured the more abundantly to see your face with great desire. |
| 18 Dlatego chcieliśmy przybyć do was, zwłaszcza ja, Paweł, raz i drugi; ale Szatan nam przeszkodził. | 18 Wherefore we would have come unto you, even I Paul, once and again; but Satan hindered us. |
| 19 Bo cóż jest naszą nadzieją, czy radością, czy koroną chluby? Czyż nie właśnie wy jesteście w obecności Pana naszego Jezusa Chrystusa podczas jego przyjścia? | 19 For what is our hope, or joy, or crown of rejoicing? Are not even ye in the presence of our Lord Jesus Christ at his coming? |
| 20 Bowiem wy jesteście naszą chwałą i radością. | 20 For ye are our glory and joy. |